فاطمه عشق مامان بابا

فاطمه جان:بابایی اونشب همه ی فامیلو دعوت کرد بیان خونه تاواسه گلمون جشن شب شش بگیریم خوشبختانه اکثرا اومدن خیلی خوش گذشت اونشب کف زدن یک گروه خانوما و یک گروه اقایون برخلاف انتظار کفایی که خانوما درست کردن زودتر اماده شدو خوشمزه ترم بود راستی چون امیرعلی به شلوغی عادت نداشت خیلی اذیت میکرد واسه همینم خاله فریبا اینا زودتر رفتن ستایش جان که از سر شب خودشو وعده کف میداد خیلی ناراحت شد منم خیلی غصه خوردم کاشکی کفا زودتر اماده میشد... دخترگلم فردای اون روز بود که بندنافتم افتاد ...

شب اولی که خونه بودیم فقط دایی علی وزندایی اومدن دیدنمون خیلی از اومدنشون نگذشته بود که گریه های تو شروع شد ماشاالله صدات خیلی بلند بود هممون فکر میکردیم به خاطر واکسنته تا اینکه اوج گریه هات از دو شب شروع شد اونقدر جیغ میزذی که مامان جون وبابابزرگ از طبقه بالا اومدن هممون دست وپامون وگم کردیم دمای بدنت خیلی بالا رفته بود واسه همین مامان جون بهت اب قند دادن همچین باولع میخوردی فهمیدیم گرسنته چون من هنوز شیر نداشتم خلاصه اون شبو تا صبح جیغ زدی ومنم باهات گریه کردم صبش صدات گرفته بود از شدت بیحالی خودبت برد خیلی شب بدی بود اونشب نزدیک بود هممون رو به سکته بدی ...

خداروشکر یه شب بیشتر تو بیمارستان نبودیم دست عزیز جون دردنکنه اون شب تا صبح بالاسرمون بیدار بودوالبته شب قبلش مامان جونت با بابایی تا صبح انتظار اومدنت رو کشیدن چون اون شب هوا سرد بود مامان جونت سرماخوردگی سختی گرفت .دست همشون درد نکنه خلاصه روز یکشنبه بابایی تاکارای شناسنامه خانومی رو انجام داد خاله فاطمه  هم دخملی رو برذ واسه واکسن ،نزدیکای ظهرمرخص شدیم بابا بزرگ واسه سر راهمون یه گوسفند خون کردند که البته بابایی اصلا یادش رفته اون موقع عکس بگیره   ...

عزیز دلم بااینکه خانم دکتر و چندتا از ماماها طبق سونوگرافی و معاینه هایی که کردن تشخیص دادن باید منو عمل کنن تا تو رو از تو دلم در بیارن"اخه تو دل مامانی به شما خوش گذشته بود یکم تپل شده بودی"ولی تو دوس داشتی خودت بیای مامانی شبی که داشتم اماده میشذم که صبش برم بیمارستان ذیگه تو بیتاب اومدن شده بودی همونشب رفتم بیمارستان تو عزیز دلم صبح بدنیا اومدی دقیقا ساعت 10و20 دقیقه فاطمه جان نمیدونی وقتی تورو بغلم کردم چه حالی داشتم خیلی قشنگ بود نمیتونم وصفش کنم مامانی عااااااااشقتم... ...

دخمل نازم سلام امروز20 بهمن سال 91 ومن از امروز تصمیم گرفتم تا جایی که بتونم خاظراتت رو اینجا بنویسم تا هر وقت بزرگ شدی بیای بخونیش هر چند همه ی اینا تو دل مامانی حک شده ...

...